Vietnam en beestjes

Nou, dat was vietnam alweer! Ik zit nu op het vliegveld van Bangkok te wachten op mn overstap naar het zuiden van Thailand. Dus nu heb ik mooi even tijd om een blogje te typen.

De laatste keer dat ik schreef zat ik in Hoi An. Ik vond Hoi An echt zo leuk. Was echt een fijne plek om te zijn. Samen met mijn Zweedse buddy Victoria heb ik daar de Marble Mountain nog beklommen. Daar gingen we met de locale bus heen, iets wat al een heel avontuur opzich was. Natuurlijk werden we qua bus ticket weer enorm afgezet, maar hè, dat is vietnam. Bij de berg aangekomen kwamen we allebei tot het inzicht wat marble inhield. Wisten wij veel dat dat het Engelse woord voor marmer was. Zo vergroot ik hier elke dag nog mn Engelse woordenschat;). Op die berg kon je door allemaal grotten heen en waren over de hele berg tempels en uitzichtpunten verspreid. Dus dat was een leuke dag. Die dag daarna vlogen Victoria en ik samen naar hanoi, de grote stad in het noorden van Vietnam. Dat was echt zo chill, want dat bespaarde ons weer een eeuwigheid in een slaapbus.

Hanoi was weer druk en chaos betreft verkeer. Gelukkig vertrok ik die dag daarna meteen naar sapa. Sapa is een dorpje in de bergen van het noorden van vietnam en staat bekend om de grote hoeveelheden rijstterassen die je daar vindt. Toen ik aankwam in sapa regende het en was het enorm mistig en koud. Ik had slecht geslapen die nacht en kon echt wel janken. Gelukkig werd er een taxi geregeld die me keurig naar mijn guesthouse bracht. Dit guesthouse lag een dorpje verderop en ik werd super fijn ontvangen. Ik werd (met mijn blote benen) meteen voor de openhaard gezet om op te warmen. Die hele middag ben ik daar niet meer weggekomen. De eigenaar van het guesthouse was een Nederlander, dus ze hadden er goede gluhwein en kaas. Ik vermaakte me wel. 's Avonds aten we met alle gasten en de eigenaar samen. Het eten daar was echt fantastisch. Zijn vrouw kookte en dat was echt geweldig lekker. Iets om je de hele dag al op te verheugen! Die avond ging ik vroeg slapen (met heel veel kleren aan, want in de ruimte waar we sliepen was geen verwarming of open haard). Die dag daarna gingen we, twee Nederlandse meiden, een Amerikaan en ik, op hike met een super grappige gids. Doordat het de dag ervoor flink geregend had was het overal vet nat en blubberig. Hierdoor werd de tocht best wel pittig en lag er regelmatig iemand onderuit. Ik moest soms ook echt bewust even stoppen en om me heen kijken, anders liep ik alleen maar naar mijn voeten te kijken en de plekken waar ik die het gunstigst neer kon zetten. Er liep een hele groep vrouwtjes met ons mee om ons handjes te geven als we die even nodig waren en dat was fijn. Toen we het moeilijke stuk echter achter de rug hadden, kwamen ze met hun tasjes vol troepjes aanzetten waarvan ze wilden dat je dat van hen ging kopen. En ik ben zo'n sukkel, ik koop dan ook gewoon weer een tasje dat na een keer gebruiken kapot is. We liepen daarna nog een heel stuk, maar nu over verharde wegen, dus dat konden we zelf. En ondanks de bewolking, mist en kou vond ik het prachtig. Wat een mooie omgeving daar! Aan het einde van de middag werden we op scooters weer teruggebracht naar het guesthouse. Die dag daarna ging ik zelf een heel stuk wandelen en probeerde alle vrouwtjes met geborduurde tasjes te vermijden. Het bijzondere aan deze omgeving vond ik ook het feit dat veel mensen zich nog traditioneel kleden en dat je dus aan hun kleder -en haardracht kon zien bij welke 'stam' ze hoorden. Zo liepen er vrouwen rond met allemaal kammetjes in hun haar, maar weer andere met felgekleurde sjaals om hun hoofd en weer andere met een soort kerstmuts. Ik vond het leuk. Vooral ook omdat dat de manier is waarop ze zich gewoon nog steeds kleden en niet alleen omdat de toeristen dat zo leuk vinden. 's Middags ging ik naar de spa voor een voetmassage en een kruidenbad. Dat kruidenbad was echt fantastisch. Het was een grote houten tobbe waar je met je knieën opgetrokken in moest zitten. Ondanks dat dat niet de ideale houding was, was het zoooo fijn. Echt lekker warm en ik bleef er de hele middag van na gloeien. Daarna installeerde ik me weer voor de openhaard met mn boekje en een gluhwein. Die dag daarna maakte ik nog een stevige wandeling en toen was het alweer tijd om sapa te verlaten.

Terug naar de chaos van hanoi. Ik kwam laat aan in hanoi en het hostel wat ik geboekt had, bleek overboekt te zijn. Dus kreeg ik een tweepersoons kamer die ik samen met een Deens meisje moest delen. Ik had eigenlijk op de planning om gruwelijk uit te gaan slapen, maar om 6 uur 's ochtends was de markt voor de deur al in volle gang en was het een behoorlijk lawaai. Zo apart. Hier in Azië beginnen mensen echt al veel eerder aan hun dag. Waar je bij ons om 6 uur 's ochtends bijna niemand op straat ziet, zie je hier juist al mensen sporten, boodschappen doen of buiten de deur ontbijten. Die dag ging ik naar het vietnamese women museum. In dit museum werd vooral veel verteld over de vietnameze cultuur en de rol van vrouwen daarin. Ik vond het echt een mooi museum en leuk om even in rond te dwalen. 's Middags trof ik mijn Zweedse vriendinnetje victoria weer. Heel gezellig. Samen nog even biertjes gedronken en gegeten. Die nacht moest ik wel op de dorm (slaapzaal) slapen. Vreselijk slecht geslapen en achteraf had ik daar helemaal niet in bed moeten gaan liggen. Daar kwam ik twee dagen later pas achter, maar daar kom ik zo op terug.

Na hanoi ging ik naar cat ba, een eiland vlakbij het beroemde halong bay. Ik sliep daar in een heel gezellig hostel en de eerste avond daar ben ik met allemaal mensen naar de kroeg geweest. De volgende dag ging ik met Victoria en Iris op de fiets naar het nationale park van cat ba. De meeste mensen deden dit met brommers, maar aangezien ik beloofd heb geen brommer meer te rijden werd het de fiets. Het was een tocht van ongeveer 14 km. Berg op, berg af. Een hele klim af en toe, maar die werden beloond met hele snelle afdalingen naar beneden. Ik vond het leuk en was blij dat ik even flink fysiek bezig was. In het national park maakten we nog een hele wandeling/klim naar het uitzichtpunt. Vet leuk, vet gezellig en we hadden uiteindelijk een vet mooi uitzicht over de bergen en het park. De terugweg was minder pittig dan de terugweg, maar oooo, wat waren we trots op onszelf. Die avond aten we vroeg en gingen we ook vroeg slapen. Helemaal kapot van alle fysieke inspanningen. Deze dag kwam ik er ook achter waarom ik niet in dat bed in hanoi had moeten gaan liggen. De hele dag door kwamen er namelijk allemaal rode bultjes op mijn armen, schouders, pols en nek opzetten. Ik vreesde voor bedbugs en na Google te hebben geraadpleegd wist ik het zeker. Ik had een heel spoor in mijn nek en kon wel janken. Als een malle heb ik al mijn kleding laten wassen en mijn bed laten verschonen. Dit omdat ik deze beesten zo snel mogelijk kwijt moest zien te raken (met name de eitjes die ze kunnen leggen). Dus met jeuk en een vies gevoel ging ik naar bed. De dag daarna gingen Victoria en ik met een kajaktour mee. Vet leuk, maar het weer zat ons nog niet echt mee. De ochtend was het redelijk droog en zolang je maar aan het peddelen was, was het prima vol te houden. We kajakten met een klein groepje en twee gidsen door het rustige deel van halong bay (wat eigenlijk geen halong bay is, maar er precies hetzelfde uitziet). Fantastisch! Dit gebied is bekend om de limestone rotsen/eilanden die overal voor de kust liggen. Ik vond het waanzinnig mooi en het landschap deed me qua sfeer heel erg aan jurassic park denken. Dit kwam misschien ook doordat het vrij bewolkt was, waardoor alles nog wat onheilspellender leek. We kwamen met de kajaks op de meest prachtige plekken; grotten, lagunes en we zagen nog apen. Na de lunch was het echter behoorlijk gaan regenen, waardoor het kajakken allemaal wat pittiger was en je veel sneller koud werd. De middag was ook nog heel tof, maar we waren ook wel heel blij toen we op de boot droge kleding aan konden doen en een kopje thee kregen. 's Avonds hadden we familie diner in het hostel. Super gezellig. Met bijna iedereen gingen we eten, biertjes drinken en om de haverklap proosten met happy water (=rijstwijn, niet te drinken en heel sterk). Ook had ik het weer eens koud en dronk ik mijn eerste warme chocolademelk met slagroom voor deze winter. De dag daarna heeft het de hele dag geregend en heb ik vooral in het hostel doorgebracht. Dit was ook een dag waarbij mijn heimwee een beetje opspeelde. Maar na een blij gesprek met mn zusje kon ik er weer tegenaan. Op mijn laatste dag op cat ba was het weer mooi weer en genoot ik nog even van de blauwe lucht, het zonnetje en de prachtige baai.

's Middags vertrok ik richting Ninh Binh. In het busje daarheen trof ik een Fransman die een zakje pepernoten bij zich had. Alleen bij het zien van die pepernoten werd ik al zo blij dat die man me ook een handje aanbood. ULTIEM LEKKER! Goh, wat heb ik daar van genoten! In Ninh Binh kwam ik in een gezellig hostel terecht waar ik meteen mensen tegenkwam om samen mee te eten en nog een biertje te doen. Ik lag op een dorm met nog twee andere meiden en we wilden net gaan slapen toen we iets hoorden lopen. En niet veel later kwam een van die meiden met de mededeling dat er een rat over haar bed liep. Je kan je voorstellen dat dit er met iets meer hysterie aan toe ging dan dat ik het nu beschrijf, hehehe. Dus speurden we alle bedden en hoekjes af en was het inderdaad een dikke rat die ons een bezoekje bracht. Na de nodige hysterie hebben we de hele nacht met het licht aan geslapen. Hierdoor leek hij wat weg te blijven. Ondanks dat had ik verrassend goed geslapen eigenlijk. 's Ochtends startte ik op mijn gemakje op en vertrok ik voor een wandeltocht. Ik liep richting dorp en ging mee met een bootje over de rivier. Ik zat in mijn eentje in een bootje samen met mijn 'kapitein', een vrouw van 50 die het bootje vooruit peddelde met haar voeten. Omdat ik alleen was besloot ik maar matties met haar te worden en dat was super gezellig. Het landschap waar we doorheen kwamen was prachtig. Hoge bergen, rondspringende geiten en helder water. Ook moest ik af en toe bukken voor een lage grot waar we doorheen kwamen. Ik vond het mooi. Na dit boottochtje maakte ik nog een wandeling naar de tempel op de berg. Een leuke tocht die werd beloond met een prachtig uitzicht over het dal. 's Avonds trof ik de groep weer en deden we een moeilijk kaartspel, waarbij ik heel erg gelachen heb. We sliepen weer met het licht aan, hihihi. Die dag daarna ging ik weer op wandeltocht opzoek naar een andere tempel op een berg. Ook gevonden, dus ik was weer trots op mezelf. Na 4 maanden reizen begin ik eindelijk een beetje richtinggevoel te ontwikkelen. Het was echter weer wat bewolkt, dus het uitzicht was niet heel ver. Desondanks wel heel mooi. 's Middags had ik de bus terug naar Hanoi.

En nu ben ik dus alweer in bangkok. Super gek, want ook hier proberen ze een kerstsfeer te creëren. Vanochtend op het vliegveld heb ik de film Home Alone gekeken en net tijdens de lunch kon ik meezingen met All I Want for Christmas. Ik was net even buiten, maar het is hier gelukkig weer lekker warm. Benieuwd naar wat Thailand me weer te brengen heeft!