Van Cambodja naar Vietnam

Ik heb even een paar dagen langer in het super leuke stadje hoi an ingelast, om even een pas op de plaats te kunnen doen. Reizen is fantastisch, maar merk nu dat het me ook veel energie kost en gekost heeft. Daarom even een paar nachten in dezelfde plaats om even een beetje te kunnen aarden en bij te komen.

Mijn vorige blog schreef ik vanuit mijn hangmatje op koh rong. Na Koh Rong nam ik afscheid van mijn Cambodja- maatje Laura en vertrok ik een dag later naar Kampot. Aan het einde van de middag kwam ik in kampot. Diezelfde avond zat ik nog op de boot over de rivier voor een vuurvliegjes-tour. Dit klinkt natuurlijk als iets waarvan je adrenaline enorm gaat schuimen (ahum), maar eerlijk is eerlijk, het was best leuk. Tijdens de tocht zag je af en toe al een verdwaald vuurvliegje rond zwerven, maar ze hadden zich met z'n allen in een aantal specifieke bomen geconcentreerd. In de bomen leek het net alsof ze daar strengen knipperende kerstverlichting hadden opgehangen. Toch zag je af en toe eentje wegvliegen, waardoor je wist dat er dus geen sprake was van kerstverlichting. De dag daarna ging ik met mijn kamergenote met de tuktuk op pad in de omgeving. We bezochten een grot, maar de weg naar de grot toe was toffer dan de grot zelf. We reden door schattige kleine dorpjes en tussen prachtige rijstvelden met uitzicht op de bergen door. Echt prachtig. Die middag struinde we over een locale markt waar we onze ogen uitkeken. Dat is elke keer weer zo'n beleving. Vooral de manier waarop ze hier hun vlees verkopen doet je bijna spontaan vegetariër worden. Kippen en ganzen die nog levend met de pootjes aan elkaar gebonden op hun dood liggen te wachten en grote hompen vlees waarvan de eetlust je meteen ontgaat. Maar dat is Hoe het hier gaat en dat vind ik interessant om te zien. In kampot zelf was verder niet bijster veel te beleven en als je iets wilde zien van de omgeving moest je dat met de brommer doen. Aangezien ik beloofd had tijdens mijn reis niet meer op een brommer te gaan zitten, was ik vrij snel klaar in kampot. Dus nam ik die dag daarna de bus terug naar sihanoukville om daar nog een beetje aan het strand te kunnen hangen voordat mijn visum voor vietnam in zou gaan en ik dus richting vietnam kon vertrekken. Dat was uiteindelijk nog super leuk want daar trof ik Rico en Nina weer. Een super lief Fins koppel dat ik overal onverwacht weer tegenkom. Dus ik kletste gezellig een middag je met hen bij omdat mijn dagje strand letterlijk in het water viel door de regen.

Die avond vertrok ik met de nachtbus richting vietnam. Nadat ik nog even ruzie had lopen maken met een Russische dame leek de reis me behoorlijk mee te vallen. Totdat ik om middernacht de bus uitgezet werd, 5 dollar in mijn hand gedrukt kreeg en me werd medegedeeld dat de bus naar ho chi min pas om 6 uur in de ochtend zou vertrekken en ik dus een guesthouse moest gaan vinden om die paar uurtjes te gaan slapen. Waardeloos. Een hysterische tuktukker zette ons (ik was samen met een Australische jongen daar gestrand) af bij een of ander aftands guesthouse en de volgende ochtend haalde hij ons weer op. De rest van de busreis naar ho chi min was best prima en omdat ik mijn visum al had ging het bij de grensovergang voor de verandering eens vlot. Het eerste wat je in Vietnam opvalt is het verkeer en de grote hoeveelheid scooters. Echt chaos. Bizar. Vooral in Ho Chi Min weet je echt niet wat je meemaakt. Rond de middag kwam ik bij mn guesthouse aan en na mijn eerste, fantastische vietnamese maaltijd bezocht ik het museum over de Vietnamoorlog. Behoorlijk heftig, maar ook heel leerzaam. De Vietnamoorlog is iets wat tijdens mijn geschiedenislessen vrij beknopt behandeld werd, maar het is goed om er wat meer over te weten. Die avond was ik enorm gaar en lag ik voor 9 uur op bed. Bij te komen van die bizarre busreis. Die dag naarmate bezocht ik de Cao Dai tempel en de tunnels die ze tijdens de oorlog gebruikt hebben. Het was een hele lange dag in de bus, maar beide heel interessant om gezien te hebben. Ik bezocht eerst de tempel. Daar was net een 'dienst' bezig, dus dat was interessant om mee te maken. Daarnaast was de hele tempel al vrij fascinerend om gewoon te bekijken. Het cao dai geloof is namelijk een combinatie van de islam, het buddisme en het katholieke geloof. En al die stromingen zie je terug in die tempel/moskee/kerk. Heel apart. De tunnels en het bijbehorende museum waren ook interessant. Zo zagen we allemaal bamboe-vallen die ze in de oorlog gebruikten en mochten we een stukje door de tunnel (die speciaal voor de toeristen een beetje groter was dan dat ie vroeger in werkelijkheid was). Echt idioot om jezelf voor te stellen dat je daar dagen achter elkaar zou moeten zitten. Ik had het na 5 minuten al benauwd. De volgende dag bracht ik een bezoekje aan de mekong delta. Daar ontmoette ik een leuk Duits stel en een heel aparte, maar inspirerende Oostenrijkse man met wie ik de hele dag optrok en dat was gezellig. We bezochten daar een aantal lokale winkeltjes en maakten een boottocht over de mekong rivier.

Na ho chi mihn ging ik door naar mui ne. Een welkome rustige afwisseling na de chaos en drukte van de stad. Ik had een ultiem chill hostel daar en ben uiteindelijk een nacht langer gebleven dan gepland. De eerste dag heb ik alleen maar in het zwembad geleden en de tweede dag moesten we vroeg op om de zonsopgang bij de zandduinen te zien. Dat was mooi en we hebben daar toffe foto's gemaakt. De volgende stop was bij de rode duinen. Daar was het druk met Aziaten die met een soort sleetje die duinen af gingen glijden. Verder moesten we ook erg ons best doen om een rode kleur in het zand te zien, maar de foto's zijn mooi geworden. Daarna gingen we door naar een vissersplaatsje waar het een behoorlijke drukte was. Allemaal mensen die in de weer waren met bootjes, visnetten, vissen, krabben, schelpen en garnalen. Heel tof en leuk om te zien. Leuk ook dat het een grote chaos lijkt, maar dat toch iedereen duidelijk een taak heeft. De middag hingen we in het zwembad en 's avonds aten we super lekker met een leuke groep in het hostel.

Na mui ne vertrok ik richting dalat, een klein stadje meer landinwaarts in de bergen. De rit ernaar toe was een rit waarbij ik weer eens opgevouwen in een veel te klein busje zat. Maar het was maar voor vier uurtjes en ik kwam zonder gekkigheid aan in dalat. Die middag was ik van plan om gewoon wat door het stadje te gaan struinen, maar ik werd aangesproken door tommy, een easy rider. Een easy rider is iemand met een motor die tegen betaling mensen achterop meeneemt en ze het minder toeristische en meer authentieke vietnam laat zien. Ik wilde heel graag zo'n meerdaagse easy rider tour doen, maar wist niet zo goed hoe en wat. Bovendien leek het me eng om in mn uppie bij een onbekende man achterop te gaan zitten. Maar Tommy bood aan om me die middag gratis mee achterop te nemen door de omgeving van dalat en dan kon ik dan beslissen of ik daarna 3 dagen met hem op pad wilde. Wilde ik dat niet, dan betaalde ik alleen voor de middag. Dus zo zat ik opeens bij een wildvreemde man achterop de motor. Maar het was een super leuke middag. Hij liet me zijn huis, honden en aardbeien plantages zien, bracht me naar het klooster op de berg, zette me af bij een waterval, bracht me naar een uitzichtpunt en wist ook nog overal veel over te vertellen. Ik had wel een goed gevoel bij deze man en natuurlijk boekte ik een driedaagse tour door de binnenlanden van vietnam bij hem. Terug in het hostel kon ik meteen aansluiten voor het familiediner. Super leuk, met alle gasten heerlijk vietnamees eten en biertjes drinken. Die volgende dag gingen we met een grote groep uit het hostel op canyoning tour. Dit betekende dus abseilen, abseilen van watervallen, hiken en zwemmen. Heel heel tof. En ondanks dat ik echt van zulke dingen houd, vond ik het ook echt doodeng op bepaalde momenten. Sta je dan, halverwege een waterval, terwijl het water je in je gezicht klettert. En dan roept er een gids van beneden dat je los moet laten en 3 meter naar beneden moet springen. Uuuuhm, wat?!?! Nou ja, dat dus. Ik vond het spannend. Maar ik heb wel alles gedaan en uiteindelijk was het echt heel leuk. Super grappig ook, we waren met 5 meiden uit Groningen op dezelfde tour. De wereld blijft klein;).

Die dag daarna begon ik aan mijn easy rider tour met Tommy. Prachtig! Door de bergen heen met fantastische uitzichten en leuke stops. Zo maakten we de eerste dag een stop bij een zijde fabriek, een waterval en verschillende plantages. Doordat dalat vrij hoog ligt, heeft het een goed, frisser klimaat voor het verbouwen van koffie, fruit, groente en bloemen. Ook moest ik echt een keer geloven aan de 'wezel-koffie' die ze in Indonesië ook veel hadden. Dit is hele dure koffie, die gemaakt wordt van koffiebonen die eerst door een katachtig beest worden opgegeten en van de uitgepoepte koffiebonen malen ze dan koffie. En dat was best te drinken (met heel veel gecondenseerde melk, want pure koffie met niks vind ik echt niet lekker). Ook stopten we nog bij wat kleine bergdorpjes, een klein marktje en een drijvend dorp op de rivier. Dat laatste was echt tof om te zien. Verder liet Tommy mij regelmatig even afstappen om een stukje te lopen. Dat was wel heel fijn, want van de hele dag op zo'n motor krijg je op een gegeven moment echt wel een houten kont. O ja, onderweg lunchten we echt fantastisch lekker en bizar goedkoop. Altijd goed natuurlijk;). Onderweg kwamen we nog regelmatig andere easy riders tegen met hun gasten en dat vond ik toch ook wel een fijn idee. Dan ben je voor je gevoel niet helemaal in je eentje met zo'n man op pad. We overnachtte in een klein stadje waar ik enorm opviel als ik daar over straat ging. Dus zwaaide ik vrolijk naar iedereen die maar naar me zwaaide of een poging deed gedag te zeggen. Ook nog iets super grappigs. Tommy had een kilo passiefruit voor me gekocht en na elke maaltijd kwam hij met twee van die dingen aanzetten. Hij had speciaal een mesje en lepeltje bij zich en dan sneed hij het kapje er voor me af zodat ik die passievrucht leeg kon lepelen. Hij vond namelijk dat hij goed op me moest passen en dat ik wel gezond moest eten. Super schattig. Ook had ik aangegeven dat ik graag een school wilde bezoeken, dus dat was een doel voor de tweede dag. De tweede dag bestond voor een groot deel uit plattelandswegen en dat was super leuk. We kwamen weer door allemaal kleine dorpjes heen en moesten regelmatig uitwijken voor de kuddes koeien en waterbuffels op de weg. We stopten in de ochtend al bij een school, maar die bleek al heel vroeg te zijn gesloten omdat het hier dag van de leerkracht was. Bij de volgende school die we tegenkwamen stonden allemaal mensen in mooie kleding op het schoolplein en het hele plein was versierd. Tommy zei dat we daar wel even konden gaan kijken. Ze bleken daar een hele viering te hebben voor alle leerkrachten met muziek (karaoke, hoe kan het ook anders), dansen en heel veel eten. Iedereen daar vond mij machtig interessant met mijn blonde haar en ik moest met allemaal mensen op de foto. Ook werden we uitgenodigd om de viering bij te wonen en met hen mee te eten. Dat was echt fantastisch! Wat een unieke en bizarre ervaring. Ik kreeg meteen een biertje voor mn neus (om half 11 's ochtends, hehehe) en werd helemaal vol gepropt met allemaal heerlijk lokaal eten. Ook werd ik nog op het podium geroepen. Ze zijn hier echt dol op zingen en er waren al een paar optredens geweest van mensen die dachten dat ze Marco borsato waren in een uitverkocht ziggodome. Met zoveel overgave stonden ze te zingen. En dus moest ik, als speciale gast, ook maar even op het podium komen om een Nederlands liedje te zingen. Dus zo gebeurde het dat ik voor ongeveer 75 vietnamese collega's 'de droomboom' stond te zingen. Hilarisch! Ook daarna werd ik nog regelmatig door iemand mee het podium opgetrokken om mee te dansen. Wat een cadeautje, deze ervaring. Echt tof. Na dit hele gebeuren ging ik, lichtelijk tipsy, weer bij Tommy achterop de motor om verder te gaan. We stopten nog bij een aantal watervallen en ik ging nog op wandeling door het bos. Ook stopten we nog bij een waterval waar een heel stel vietnamese scholieren aan het zwemmen waren. Dus daar ben ik maar tussen geponst. Was heel leuk en een aantal deden enorm hun best om een gesprekje met mij te voeren in hun beste Engels. Super grappig. Toen ik terugging richting motor moest er eerst nog even een foto gemaakt worden met de hele groep. Waren ze helemaal blij mee. Wat een bijzondere dag was dit, echt heel cool. De laatste dag van de tour was vooral veel kilometers maken over de doorgaande weg om in nha trang te komen. Maar ook dat was leuk en tommy deed zijn best om nog wat leuke stops in te lassen. Met als gevolg dat ik geïnteresseerd stond te doen bij een bos met rubber bomen, terwijl dat me echt niet meer kon boeien na alle keren dat ik dat al gezien heb (oooh, wat errug, wat klink ik enorm verwend zo). Maar die man deed zijn best, dus ik deed maar leuk mee. Wel hadden we nog een stop voor een hele local lunch, waarbij ik vreesde voor de toestand van mijn maag daarna. Maar het ging goed en het was verrassend lekker. Wel heb ik de garnalen die ik voor mijn neus kreeg even netjes gepeld voordat ik ze opat, terwijl tommy ze met velletje wegwerkte (was gebruikelijk in Vietnam zei hij, maar daar heb ik echt even voor bedankt). Vlak voor een dikke regenbui waren we in nha trang en was het alweer tijd om afscheid te nemen. Ik ben Tommy zo dankbaar voor deze unieke ervaring. Het was echt zo tof!

In Nha Trang nam ik die avond meteen de nachtbus naar Hoi An. En dat was best prima. Heb wel aardig kunnen slapen, heb geen ruzie gemaakt met een Russin en ik mocht gewoon de hele nacht blijven liggen. Mijn eerste dag in Hoi an ben ik weggeregend van het strand en ben ik eerst het stadje maar in gegaan. Daar liet ik een winterjas maken. Ja, hoe bedenkt ze het, een winterjas. Maar er zitten hier dus allemaal winkeltjes waar je kleding op maat kan laten maken. Nou kan mijn mama dat ook heel goed, maar een winterjas is nog wel een heel gedoe. En hier hebben ze zoiets in een dag klaar. Dus inmiddels zou ik hier nu rond kunnen lopen in mijn ontzettend mooie winterjas. 's Avonds ging ik met twee meiden de stad in om te eten naar de night market te gaan. In de stad hangen overal lampionnen en ziet het er prachtig uit. Ik was echter helemaal moe en chagrijnig van mn slechte nacht en weet ik veel waar ik nog meer last van had, dus ik ging op tijd weer terug naar het hostel om weer eens bizar vroeg in mijn bed te crashen. Die dag daarna was echter heel leuk. Ik struinde wat rond in het stadje en schreef me spontaan in voor twee workshops diezelfde middag. Dit was bij een winkel waar ze spullen verkochten die door mensen met een beperking gemaakt werden. Deze mensen waren ook achterin de winkel aan het werk en bij elk ding dat je kocht zat een fotootje en naam van diegene die het gemaakt had. De eerste workshop was vietnamees tekenen en bij de tweede gingen we onze eigen lampion bekleden. Twee super leuke workshops en ik vond het echt heerlijk om weer even lekker creatief bezig te zijn (te frutten zoals wij dat thuis zeggen). Die avond voelde ik me vele malen blijer en gezelliger, dus beleefde ik veel meer plezier aan dit mooie stadje.

En vandaag moest ik er echt eens aan geloven. Ik ging een kookworkshop volgen. Waar ik in elk land geroepen heb dat ik niet van koken houdt, kon ik er nu echt niet meer onderuit. En ik moet zeggen; ik had een super leuke dag. We waren maar met een groepje van vier (mn maatjes hier uit het hostel) en dat was gezellig. Eerst gingen we boodschappen doen op de markt en kregen we uitleg over verschillende groente, fruit en kruiden. Daarna gingen we naar de kookschool. Hier kregen we eerst een rondleiding door de groente en kruiden tuinen en moesten we zelf ook nog wat werk verzetten. Super tof. Ook het koken was eigenlijk heel leuk en simpel en ik hoop dat ik de gerechten die ik vandaag geleerd heb thuis ook nog eens ga proberen te maken. Want het was echt vet lekker!

Woensdag er een lampionnenfestival hier in de stad en daar blijf ik speciaal nog een dag langer voor. Ben ik heel benieuwd naar. Daarna vlieg ik samen met een Zweeds meisje uit mijn hostel naar hanoi, om vanuit daar het noorden van vietnam te gaan bezoeken. Ben benieuwd!

Leuk dat je weer mijn blog gelezen hebt en ik vind het nog steeds leuk om reacties te lezen!