Daaag Sumatra! Hallo Java!

Hallooooooo!

Mijn twee weken Sumatra met de groepsreis zitten er op en momenteel zit ik voor een nachtje in een hostel in Jakarta. Ik kan nog niet inchecken en ben een beetje gaar van het reizen en de korte nacht, dus het perfecte moment om even achter de computer te kruipen en een blog te schrijven.

Het is inderdaad zoals iedereen zei; zodra je achter de douane op Schiphol bent valt er een soort rust over je heen. Wel nadat ik de laatste traantjes had weggeveegd trouwens. Afscheid nemen is nog steeds niet m'n hobby. Mijn vliegreis verliep ook vlekkeloos. Paar films gekeken, boekje uitgelezen en voor ik het wist stond ik op Kuala Lumpur. Een MEGA vliegveld waar ik met een soort metro naar de volgende gate moest om over te stappen. Bij de gate aangekomen voelde ik me vooral heel blank en blond en ik werd ook behoorlijk aangestaard. Gelukkig kreeg ik gezelschap van een stel Duitse studenten die ook wat uit de toon vielen qua uiterlijk. Mijn vlucht van Kuala Lumpur naar Medan was nog maar een uurtje. Dus dat was fijn. Op het vliegveld werd ik opgewacht door een hele blije, niet-engels sprekende taxi chauffeur. Hij bracht me naar het eerste hotel waar ik die avond de groep zou ontmoeten. Ik heb me verbaasd over het verkeer. Iedereen lijkt maar wat te doen, loopt naar elkaar te toeteren, duwt z'n auto of brommer en zomaar tussen en naar stoplichten wordt amper gekeken. En ondanks dat ze maar wat lijken te doen, lijkt iedereen juist ook wel heel goed zijn plek te weten en hoe het hoort, want er gebeuren amper ongelukken.

Ik heb de hele middag wat in het hotel rond gechillt en durfde het op een gegeven moment zelfs aan om een stukje te gaan lopen met mezelf en mijn blonde haar. Was een hele grote eerste stap! In de loop van de middag kwam ook mijn roomie Line aan. Een gezellig Deens meisje. Om 18.00 hadden we meeting met de groep. Een diverse groep. Wat koppels en wat alleen reizende mensen. We waren met een aantal Engelsen, Zwitsers, Denen, Canadezen, twee jongens uit Koeweit en ik.

Op de eerste 'echte' dag brachten we een bezoekje aan de Moskee en het paleis in Medan. Daarna werden we in busjes geladen en naar de eerste bestemming gebracht. Een dorpje midden in de jungle aan een rivier, waar je via een hele lange hangbrug moest komen. Vet spannend en vet leuk! Het hotel waar we sliepen was heel basic, met een koude douche en een wc die je door moest spoelen met een emmer water. Even wennen, maar prima. Is ook een deel van het avontuur, vind ik. Aangekomen in het hotel gingen we meteen door naar het olifanten wassen en voeren. Zooooo tof, die grote beesten van zo dichtbij. En die huid voelt zo gekkig! Het leukste vond ik dat ze bananen uit je hand aten terwijl ze in de rivier lagen en anderen hun rug schrobten. O ja, het regende echt enorm hard toen we dat aan het doen waren. Echt zo'n dikke regenbui waar je je haar in zou kunnen wassen als je zou willen. Dat maakte het helemaal apart. Daarna gingen we tuben, in van die rubberbanden de rivier afdobberen. Ultiem! In de stromende regen, met aan beide kanten oerwoud een beetje in het water liggen. Ik vond het fantastisch.

Die dag daarna gingen we door naar Bukkit Lawang. We gingen met jeeps omdat de weg daar heen slecht begaanbaar was. We kwamen door kleine dorpjes waar kinderen blij naar ons liepen te zwaaien. Ook maakten we nog een stop waar we zelf een kokosnoot uit de boom mochten meppen. Zo grappig! Die kokosnoot was niet bijzonder lekker, maar het was wel een toffe ervaring. Net toen ik dacht dat we bijna van de wereld af gingen vallen kwamen we in Bukkit Lawang aan. Daar waren opeens weer veel mensen, restaurants en winkels. Heel apart. Die middag hadden we geen programma meer, maar we hadden een hotel aan de rivier, dus we hebben heerlijk met z'n allen in de rivier gelegen. De dag daarna gingen we al op tijd op pad voor de jungle trekking. Op zoek naar de orang oetang! Het was zo bizar om die jungle in te lopen. Het voelt zo klammig en anders aan. Al snel kwamen we een stel aapjes tegen. Geen orang oetangs, maar wel leuke beestjes. Het was een pittige tocht, met veel klimmen en dalen. Op een gegeven moment kwamen we een mama orang oetang tegen met haar kindje. Fantastisch! Het is zo tof om die beesten in het wild te zien! Een stuk verderop zaten vijf apen een eindje hoger in de boom. Daar zag je ze wel mooi in actie en hoe ze van tak naar tak bewegen. Super tof. Aan het einde van de trekking gingen we naar het voederplatform. Daar krijgen de orang oetangs te eten, zodat ze dichtbij durven te komen voor de toeristen. Toen we daar aankwamen was er al een mama aap stoer aan het doen met haar kindje. Beide gedroegen zich als perfecte fotomodellen en we hebben daar met zijn allen ontzettend blij staan zijn voor die orang oetangs. Het was echt fantastisch. Nu ik er aan terug denk zit ik alweer te glimmen achter m'n computer. Na de hike moesten we nog terug naar het hotel. Daarbij moesten we de rivier oversteken en dat ging vrij bijzonder. We mochten in drietallen op een grote band gaan zitten en een van de gidsen sprong in het water om ons droog aan de overkant te krijgen. Bizar, maar ook wel grappig. De rest van de middag waren we vrij en gingen we weer in de rivier chillen. 's Avonds werd er een traditioneel sumatraans buffet voor ons klaar gemaakt. Super lekker allemaal.

Die dag daarna hadden we weer een lange reisdag richting Berastagi. 's Middags ben ik toen nog een stukje wezen wandelen met mijn roomie en een ander meisje. We liepen tussen de woonhuisjes en rijstvelden door en af en toe voelde ik me net sinterklaas. Iedereen liep naar ons te zwaaien en te lachen of wilde met ons op de foto. Zo gek! Wel heel leuk, want het gebeurde niet op een vervelende manier. Die dag daarna moesten we heel vroeg op om de vulkaan daar te gaan beklimmen. Dat was echt een toffe tocht. We kwamen eigenlijk om de zonsopkomst te zien, maar het was te bewolkt om dat heel goed te zien. Wel had je daar een prachtig uitzicht. Het was een vulkaan die nog actief was, dus het stonk er ook als een malle naar zwavel. We zijn de krater ook nog ingeweest. Daar was de stank helemaal niet te houden. Wel heel interessant hoe zo'n vulkaan er uit ziet en dat allemaal werkt. Na de vulkaan gingen we naar de hotsprings. Dat stond me eigenlijk heel erg tegen, want die stonken dus OOK naar zwavel. Het was trouwens wel heel lekker warm en ontspannend. De middag hadden we vrij om bij te slapen en rustig aan te doen. Iedereen had wat maagproblemen en ook ik was niet fit. Het avondeten sloeg ik even over nadat ik de ibuprofen die ik genomen had er weer uit gespuugd had;).

De dag daarna vertrokken we richting Lake Toba. We hadden nog een leuke tussenstop bij de hoogste waterval van Sumatra. Daar kon je helemaal beneden bij de waterval komen en dat was tof. Het was een hele klim, maar het zeker waard. Ook bezochten we nog wat traditionele Sumatraanse huizen. Met de boot gingen we naar Samosir, het eiland dat midden in Lake Toba ligt. Op Samosir bezochten we een vroegere kannibalenstam. We mochten in een van de huizen kijken en kregen een hele uitleg over het ritueel dat vroeger werd uitgevoerd als ze mensen gingen eten. Dit speelde de gids na met Matt, een van mijn groepsgenoten. Het werd een vrij hilarisch schouwspel. Die man vertelde dus dat ze hun gevangenen eerst tien dagen vet mestte voordat ze ze op gingen eten. Ook liet hij zien hoe ze hun gevangenen dan malser maakten en kruidde met citroen en zout. Bizar dat dat echt gebeurde vroeger. Verder was het vooral een heel toeristisch gebeuren, maar wel enorm vermakelijk. Daarna gingen we nog kijken bij de koninklijke graven. Daar kregen we uitleg van een hele enthousiaste man die niet te verstaan was. Gelukkig vond hij het zelf wel een heel goed verhaal en wij hebben ons daar weer enorm om vermaakt. 's Middags ging de hele groep scooters huren, maar ik bleef in het hotel. Ik was nog steeds niet fit en voelde me vrij beroerd. 's Avonds ging ik wel mee eten en kijken bij de traditionele dans. Natuurlijk werd ik nog uitgekozen om mee te dansen, dus dat was grappig. Ook had ik daar het beste passiefruitsap EVER! Zo lekker.

's Ochtends eerst op zoek gegaan naar een apotheek. Daar kreeg ik antibiotica en andere medicijnen voor m'n maag. Verder was het vooral een hele lange reisdag. 's Avonds kwamen we aan in het hotel aan zee. Daar liepen we nog wat over het strand. We gingen met de hele groep eten in een bar waar ze later karaoke gingen zingen. Onze CEO ging nog even stuk op een liedje van Adele, super grappig.

De dag daarna weer een lange reisdag. We maakten nog een stop bij een kruidenplantage. Vet interessant om te zien dat kaneel eigenlijk begint als stukje boomschors wat ze drogen en dan omkrult. We mochten alles even voelen en ruiken. Super leuk. Ook hadden ze daar nog een aap. Aan een touwtje. Die de bomen in moest klimmen om kokosnoten te plukken. Dat vond ik dan weer heel stom en zielig. Die avond gingen we eten bij een familie thuis. Dat was echt fantastisch lekker. Echt, kwalititatief goed, indonesisch eten. Ik werd er, ondanks mijn beroerde eetlust, wel blij van. Wat daar echt bizar was, was dat er zich een hele grote groep kinderen voor het huis verzameld had om ook maar een glimp van ons op te vangen. En maar duwen en trekken om iets te kunnen zien. We waren daar met tuktuks gekomen en het was vreselijk om bij de tuktuk te komen. Kinderen betastte je echt overal. Heel bizar. We leken wel een wereldberoemde popgroep, achterna gezeten door paparazzi, fans en stalkers. Ik kan me in elk geval voorstellen dat dat zo zou voelen. Echt bizar.

Bukkit Tingi was de volgende bestemming. Daar bezochten we de japanse bunkers die er nog lagen van de tweede wereldoorlog. Ook deden we een super toffe hike tussen de rijstvelden en bamboebossen door. Helemaal leuk. Inmiddels was ik ook weer redelijk fit, dus ik was weer helemaal blij. En die hike was zo tof!

Padang was de laatste bestemming van ons reis. Daar hadden we een hotel aan het strand. Toen we daar aankwamen werden we echt enorm aangestaard door alles en iedereen daar. Blijkbaar waren ze helemaal van slag door onze korte broeken en hemdjes ofzo, want ze bleven maar kijken. Ook werden we weer achtervolgd door een stel opdringerige kinderen toen we een stukje over het strand gingen wandelen. De rest van de middag brachten we door in het zwembad. Dikke prima dus. 's Avonds gingen we bij een visrestaurant eten. Alles zo vers! Het was wel wat duurder dan we gewend waren (ik moest wel 16 euro betalen voor een maaltijd met een halve liter bier erbij, dus eehm, ja... Eigenlijk niet duur). En het was zooooooo lekker. Ik had vier hele grote garnalen en heb er tot in mijn tenen van genoten. Zo lekker! Na het eten nog even zitten kletsen bij het zwembad en afscheid genomen van de groep.

En nu zit ik dus in Jakarta. Een Zwitsers stel van mijn groep vliegt vanmiddag naar Jakarta en die tref ik vanavond weer om mee te eten. Ook ga ik morgen samen met hen in de trein richting Yogjakarta. Ik heb dus reismaatjes voor aankomende dagen. En dat is fijn en gezellig. Zin in!

Ik hoop dat jullie het een beetje boeiend vinden wat ik allemaal schrijf en vind het leuk als je een berichtje achter laat!

Daaaag! Tot de volgende keer!